Αν και το αγαπημένο μου βιβλίο της ήταν και θα είναι το "Δάκρυ του Κρίνου", μπορώ να πω ότι το "Διώροφο της Τσιμισκή" είναι από τα καλύτερα βιβλία της κ. Φώτου. Σχέσεις συναισθηματικές και οικογενειακές, που ξεκινούν από το σήμερα και διακλαδώνονται με το παρελθόν, αναπόδραστα και μοιραία. Χρονικές εναλλαγές, σοφά τοποθετημένες, χωρίς να κουράζουν, αμεσότητα διαλόγων, το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο κορυφαίων περιόδων της νεότερης Ελληνικής ιστορίας, αποτυπωμένο με ακρίβεια και μέτρο σε συνδυασμό με την άψογη περιγραφή των χαρακτήρων, και εξαίρετη πλοκή, της οποίας η αρχή, ομολογώ, ότι δεν με προιδέασε για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια. Με μία λέξη συναρπαστικό και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου