Οκ, δεν επιθυμεί να δρέψει (φαντάζομαι) δάφνες της λεγόμενης "σοβαρής" λογοτεχνίας (αν και είμαι κατά των διακρίσεων γενικώς και ειδικώς), αλλά για να είμαι ειλικρινής και με εξέπληξε και μου άρεσε και το βρήκα πολύ καλό ...ίσως γιατί ήμουν σε χρονική στιγμή που ήθελα λίγο το μυαλό μου να ταξιδέψει, να γελάσω, να χαμογελάσω, να ξεφύγω, να διαβάσω ένα βιβλίο με πλοκή σύγχρονη, άμεση, ρεαλιστική, χειμαρρώδη, με χιούμορ, ενίοτε και κυνικό ακόμη και πικρόχολο, εκτεινόμενο από τις συναισθηματικές περιπέτειες της Γεωργίας έως τους εύστοχους χαρακτηρισμούς των φίλωμ, συντρόφων, συγγενών και εν γένει του κοινωνικο-φιλικού περιβάλλοντος, διαλόγους απολύτως αληθοφανείς και εστιασμένο στην αιώνια διαμάχη ;;; των δύο φύλων. Διαμάχη ή προσπάθεια συνύπαρξης ετερώνυμων και ομώνυμων, για επικράτηση εκατέρωθεν, δέσμευση, αλλά και την ανάγκη για συντροφικότητα, συμπόρευση, αλληλοκατανόηση και στο τέλος, όλα μαζί "συμπυκνωμένα" στην αγάπη, της οποίας η αναζήτηση ποτέ δεν σταματά....δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο της κ. Τσαγκά, δεν είχα ιδέα ούτε από τον τρόπο ούτε από το ύφος της γραφής της, ίσως είχα και εγώ μία προκατάληψη με τα βιβλία όσων ανήκουν σε άλλους χώρους (δημοσιογραφικούς, καλλιτεχνικούς κλπ) και αποφασίζουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στη συγγραφή, αλλά τελικά αν δεν δοκιμάσεις να διαβάσεις όσα δημιούργησαν, θα μείνουν οι "προκαταλήψεις" χωρίς αντίκρισμα τελικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου