ΔΗΜΗΤΡΑ ΙΩΑΝΝΟΥ "Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών", εκδ. Ψυχογιός 2016

• "Τι είναι στ' αλήθεια το ψυχικό σθένος ;;; 
• Πως μπορεί ένας άνθρωπος που βιώνει καταιγιστικές δυσκολίες και βρίσκεται στο πιο σκοτεινό και απέλιπδο ναδίρ της ζωής του να ορθώσει το ανάστημά του και να το πολεμήσει ;; Ποια είναι η δύναμη που θα τον ωθήσει να ανέβει ξανά στην επιφάνεια ενώ όλα φαίνονται χαμένα και μάταια ;; Είμαστε άραγε έρμαια ενός αυστηρά προδιαγεγραμμένου πεπρωμένου από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς ή υπάρχει κάτι που λέγεται ελεύθερη βούληση και επιλογή ;; 
• Προσωπικά πιστεύω πως ο άνθρωπος κρύβει μέσα του μεγάλα ψυχικά αποθέματα που του επιτρέπουν να ανταπεξέλθει σε οδυνηρά γεγονότα και βαθιά τραύματα, αρκεί να αρνηθεί την παθητική παράδοση στη μοίρα του. Μόνο τότε μπορεί να δώσει στον εαυτό του την πολύτιμη ευκαιρία να αντιδράσει στο εκάστοτε χτύπημα και να μετασχηματίσει τις καταστάσεις προς όφελός του. Μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο φόβος και μεγαλύτερη παγίδα η παράλυση που επιφέρει στην ψυχή μας. Δεύτερη παγίδα η ανασφάλεια που σμιλεύει μέσα μας την οδυνηρή πεποίθηση "δεν είμαι αρκετά καλή/ός..." ή "δεν μου αξίζει το καλύτερο"...Αν τις στιγμές που μας περικυκλώνουν ετούτες οι παγίδες κατεβάσουμε το κεφάλι και υποταχθούμε σε αυτές, αναπόφευκτα το παιχνίδι είναι πλέον χαμένο....". 
• Από το εύστοχο και καίριο προλογικό σημείωμα της συγγραφέως ....
• 
  
  
  
  Διαφορετικό από τα προηγούμενα, τόσο ως προς τις εναλλαγές παρόντος/παρελθόντος, όσο και ως προς το αλληγορικό/μεταφυσικό στοιχείο που επίσης ήταν βασικό στοιχείο για την "Κασσάνδρα" και το "Τραγούδι της Αννέτας", με τα οποία γνωρίσαμε και αγαπήσαμε τη συγγραφική γραφή της, η "Βαλεντίνα" της Δήμητρας Ιωάννου είναι ένα έξοχο μυθιστόρημα, που, αυτή τη φορά, τοποθετείται σε μία συγκεκριμένη περίοδο, την Μπελ Επόκ, και στην Αθήνα εκείνων των χρόνων, την οποία λιτά, άρτια και χωρίς υπερβολές που κουράζουν, πολύ όμορφα μετέφερε στο βιβλίο η συγγραφέας, ως προς τις κοινωνικές συνθήκες, τους ανθρώπους, τα μέρη όπου διαβιούσαν, τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές όσων έζησαν εκείνη την περίδο. Κοινωνικό μυθιστόρημα, που δεν του λείπει ωστόσο τίποτε, αντίθετα, λόγω των πολλών προσώπων και χαρακτήρων, που απαρτίζουν το περιβάλλον της βασικής ηρωίδας, περιλαμβάνει και προκαλεί, κατά την ανάγνωση του, αβίαστα όμως, αφού η ροή της ιστορίας είναι εξαιρετική, πλείστα συναισθήματα, όπως, ένταση, αγωνία, μυστήριο, συγκίνηση ανάλογα με τις σκέψεις, τις πράξεις και τον τρόπο που επιλέγουν, τα πρόσωπα αυτά, να αντιδράσουν σε κρίσιμες και σημαντικές στιγμές τους. Η αφήγηση της ιστορίας της Βαλεντίνας από την αρχή ως το τέλος της, ελκύει τον αναγνώστη, με τη δύναμη της θέλησης της ηρωίδας και την αποφασιστικότητά της να υπερβεί τις δυσκολίες και τους φόβους της, να ακολουθήσει το όνειρό της ως το τέλος, να διαμορφώσει μόνη της τις συνθήκες της ζωής της, χωρίς στην πορεία να αλλοιώσει το χαρακτήρα της, τις αρχές και τις αξίες της, επιτυγχάνει στο ακέραιο, το συγγραφικό σκοπό και την καθιστά σύμβολο για όσους αγωνίζονται και δικαιώνονται, όπως αναφέρει και η συγγραφέας στο προλογικό της σημείωμα και ανταποκρίνεται στις αναγνωστικές προσδοκίες κάθε απαιτητικού αναγνώστη.