ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ "Η άγνωστη δίπλα μου" εκδ. Λιβάνης 2016

"...H αγάπη έχει την ικανότητα να ομορφαίνει τα πάντα γύρω της, να καθαγιάζει τα πάντα στη ζωή. Τον χρόνο, τον τόπο, τους ανθρώπους και τα αντικείμενα. Ολοι και όλα αποκτούν ξαφνικά ξεχωριστή αξία. Ολα γίνονται πολύτιμα, πανέμορφα και τέλεια παρά τις όποιες ατέλειές τους. Και εσύ παύσεις να είσαι μια μονάδα, ένα σκέτο "εσύ". Βιώνεις το "εμείς", μια ενότητα που σου χαρίζει την εκτυφλωτική λάμψη της δύναμης και της ευτυχίας. Δεν είσαι ξέχωρος και άσχετος μέσα σε έναν κόσμο από μουντούς, μοναχικούς ανθρώπους. Γίνεσαι κομμάτι μιας ενότητας, ζωτικό όργανο ενός συνόλου. Γίνεσαι ο σκοπός και ταυτόχρονα το νόημα κάποιου άλλου. Υπάρχει κάτι πιο υπέροχο από αυτό ;;»

«….Ο κόσμος χαρακτηρίζεται από ποικιλομορφία και διαφορετικότητα. Κι όμως, λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να κατανοήσουν και να αποδεχθούν το διαφορετικό. Το οποιοδήποτε διαφορετικό, Και ακόμη λιγότερο, αυτοί που έχουν την ικανότητα να μπουν στη θέση του άλλου. Οι ίδιοι δεν αντιμετωπίζουν κανένα αντίστοιχο πρόβλημα. Εχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τους κατατάσσουν στους «φυσιολογικούς» ανθρώπους. Η καθημερινότητά τους ταυτίζεται με εκείνη των πολλών. Των «φυσιολογικών». Ποιος ο λόγος να προβληματιστούν για το πώς θα αισθάνονταν αν κάτι πήγαινε στραωά κατά τη γέννησή τους ή την πορεία της ζωής τους, με αποτέλεσμα να χάσουν τα κεκτημένα τους ; Ποιος ο λόγος να αποδεχτούν στη ζωή τους κάποιον που θα τους χαλούσε την απατηλή αξιοπιστία του εφήμερου παραδείσου τους ;….»

Η «Αγνωστη δίπλα μου», πόσο άγνωστη μπορεί να είναι τελικά ;; και πόση δύναμη ψυχής μπορεί να χρειάζεται να αποδεχθούμε την ύπαρξή της, να την πλησιάσουμε, να την ακούσουμε, και να αισθανθούμε τελικά, ότι όσα ο ανθρώπινος νους, πολλές φορές επιθυμεί να προσπερνά, με τη λογική και την ορθή κρίση, ως «παράξενα» και μη συνάδοντα με τον σύγχρονο τρόπο ζωής μας, εναρμονίζονται και ισορροπούν με τις επιταγές της καρδιάς ;; Γραμμένο με μοναδικό και υπέροχο τρόπο, με ευαισθησία και με φιλοσοφική διάθεση, δια χειρός Μαίρης Κωνσταντούρου, η ιστορία της «άγνωστης» και όσων την συναντούν, μεταφέρει και μεταδίδει μηνύματα ελπίδας, αισιοδοξίας, ψυχικής δύναμης και ανθρωπιάς, που τόσο ελλείπουν αλλά και άλλο τόσο χρειάζονται στην εποχή μας και μας θυμίζει μέσα από τη συγγραφική πένα, ηθικές αξίες, όπως η σημασία της φιλίας και το άρρηκτο των οικογενειακών δεσμών. Ακόμα και τα ονόματα των δύο, εκ των βασικών χαρακτήρων, προς το τέλος της αφήγησης, με το συμβολισμό τους, αποδίδουν ένα από τα δεκάδες μηνύματα του βιβλίου, με αισιόδοξο πνεύμα, όπως είναι η ανάγκη όλων μας, να ζούμε αληθινά, να χαιρόμαστε και να εκτιμούμε από καρδιάς, όσα καλά η ζωή μας προσφέρει, και ας είναι λιτά και απέριττα, με αγάπη, ευγνωμοσύνη και καλοσύνη, υπερβαίνοντας τις δυσκολίες, τα αδιέξοδα και τα προβλήματα, αντιλαμβανόμενοι το εφήμερο της θνητής μας ύπαρξης. Γιατί παραφράζοντας μία από τις φράσεις της τελευταίας σελίδας «αυτό ήταν (και είναι) το νόημα…».

Είμαι βέβαιη ότι η «Αγνωστη» με την ιστορία της, προσεγγίζοντας και αναδεικνύοντας πολλά ζητήματα, που άπτονται της καθημερινότητας μας και της ζωής μας, θα τύχει ευρύτερης αποδοχής, και επάξια, αφού είναι ένα βιβλίο τοποθετημένο μεν στη σημερινή εποχή, αλλά «σοφό» με την έννοια της διαχρονικότητας και της σπουδής πάνω στην ανθρώπινη φύση.