ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΑΚΗ "Τρέξε στον επόμενο σταθμό", εκδ. Λιβάνης 2016

Εξίσου ενδιαφέρον και καταιγιστικό, με τα προηγούμενα βιβλία της, τα οποία ανέτρεχαν σε παλαιότερες εποχές, αλλά πάντα με μυστήριο, αγωνία και ένταση, έως την ανακάλυψη του/της δολοφόνου, αποδεικνύεται από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα, το νέο μυθιστόρημά της, με τον (εύστοχο, επιτυχημένο αλλά και απολύτως συνδεδεμένο με την πλοκή) τίτλο «Τρέξε στον επόμενο σταθμό». Μπορεί να εξελίσσεται στη σημερινή εποχή, ωστόσο δεν υπολείπεται σε τίποτα απολύτως, από ξένα αστυνομικά μυθιστορήματα, πολύ περισσότερο που η ίδια η συγγραφέας μας έχει αποδείξει εμπράκτως, και στη συγκεκριμένη περίπτωση για άλλη μία φορά, ότι χάρη στην έμπνευσή της, στον τρόπο γραφής της που δεν σου επιτρέπει να καταλάβεις ή να υποψιασθείς εύκολα ή απροβλημάτιστα τον/την υπαίτια έως το τέλος,  την άψογη ψυχογράφηση των χαρακτήρων, τόσο των βασικών όσο και εκείνων που, καίτοι δευτερεύοντες, συνεισφέρουν καθοριστικά στην εξέλιξη της αφήγησης και τις επιτυχημένες επιλογές χωροχρόνου και κοινωνικών συνθηκών, δημιουργεί ένα άψογο συγγραφικό αφήγημα, με κριτήριο πάντα την απόδοση της δικαιοσύνης, σε έναν κόσμο που «….δεν είναι αγγελικά πλασμένος, σε έναν κόσμο που ξυπνά με τις καλύτερες προοπτικές και τη νύχτα βυθίζεται στα πιο φρικτά ελαττώματά του…», όπως ακριβώς εκφράζεται αλλά και ενεργεί και η ηρωίδα της,  «…προσβλέποντας πάντα στο καλύτερο, καλωσορίζοντας το κάθε ξημέρωμα με στολίδι στα χείλη της, το χαμόγελο της αισιοδοξίας και της ελπίδας…». 

Πάντως, στον επόμενο σταθμό «τρέξαμε» με ανυπομονησία, και για έναν άλλο λόγο…αυτή τη φορά γνωρίσαμε και μάλλον θα τη συναντήσουμε στο μέλλον, σε νέες δυσεπίλυτες περιπέτειες, τη Ρενάτα Κίμαν, για την οποία, αφενός μεν, η συγγραφέας επεφύλαξε πρωταγωνιστικό ρόλο, παρουσιάζοντας προς εμάς, μία δραστήρια, πανέξυπνη, ευρηματική και ταλαντούχα πράκτορα, αφετέρου δε, για εμάς τους αναγνώστες μας «γέννησε» αυτονόητα θα έλεγα, την επιθυμία να ξαναγίνουμε κοινωνοί των σκέψεων, της συμπεριφοράς της και της προσωπικότητάς της. 

Και έχοντας την ακράδαντη πεποίθηση, ότι το αστυνομικό μυθιστόρημα, είναι ένα από τα πιο δύσκολα λογοτεχνικά είδη, αλλά και με ειλικρινή θαυμασμό για τη σύλληψη της ιστορίας εκ μέρους της συγγραφέως, δεν έχω παρά να δώσω θερμά συγχαρητήρια και τις καλύτερες ευχές μου για επιτυχή πορεία στη συνέχεια.