ΙΣΜΗΝΗ ΜΠΑΡΑΚΛΗ "Το μυστικό της πεταλούδας", εκδ. Ψυχογιός 2016

Ισμήνη Μπάρακλη "Το μυστικό της πεταλούδας", εκδ. Ψυχογιός 2016

Τα δικά της λόγια θα χρησιμοποιήσω, αφού πράγματι είναι από τις λίγες φορές που η συγγραφική έμπνευση, δεν αρκείται μόνο στην απλή αφήγηση μιας ιστορίας, με αρχή και τέλος, αλλά επιπλέον, με εξαιρετική δεινότητα και αρμονία στα εκφραστικά μέσα, διεισδύει στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής, όταν αισθανθεί την ανάγκη να μεταμεληθεί για ολέθρια λάθη, να αποτινάξει τα πάθη της, να υπερβεί συναισθήματα και απλές χαρές, να αναμετρηθεί με τη συνείδηση, και να αναζητήσει ταπεινά, με ειλικρίνεια και σεβασμό, συγχώρεση από ανθρώπους και Θεό, έως την ύστατη στιγμή της λύτρωσης .....Εξαιρετικό από την πρώτη του σελίδα έως την τελευταία, ιδιαίτερα δε ο επίλογός του, είναι ένας από τους καλύτερους που έχω διαβάσει έως και σήμερα....:
"...Ολη η πλάση οργίαζε μυστικά. Και πάνω απ' αυτή, μια γαληνεμένη ισορροπία, που μπορείς να την πεις και φύση, ψιθύριζε βουβά, σαν αγέρι μέσα στις φυλλωσιές, στους βράχους, στα σύννεφα....Φύλλο δεν σαλεύει αν δε θελήσει ο Θεός...".
Καλοτάξιδο και καλότυχο να είναι το "Μυστικό της πεταλούδας", με θερμά συγχαρητήρια ...
-------------------------------------------------------------------------------------
Το απόσπασμα είναι της κ. Μπάρακλη από το μπλογκ των εκδόσεων Ψυχογιός :

"....Λογοτεχνία είναι να τρυπώνεις λάθρα στον ύπνο του άλλου και να γίνεσαι όνειρο. Κι αν είναι έτσι, αν το βιβλίο εισβάλει στο συνειδητό ή το ασυνείδητο του αναγνώστη, οφείλεις σε εκείνον σεβασμό, προσδοκάς να επιφέρεις ουσιαστικό προβληματισμό, εξύψωση καρδιάς και νου. Επιθυμείς το όνειρο αυτό να είναι καρποφόρο, να τον ξυπνήσει γαληνεμένο, να διεγείρει φωτεινά συναισθήματα, αφήνοντας τη σφραγίδα του στον χρόνο και, ίσως ακόμα, μέσα στο όνειρο αυτό, κατορθώσει να ανακαλύψει δικά του μονοπάτια στο προσωπικό του ταξίδι… Και αυτή θαρρώ πως πρέπει να είναι η σκοπιμότητα της λογοτεχνίας· η ημέρευση και η ανάταση της ψυχής....."
http://blog.psichogios.gr/logotexnia-einai-na-trypwneis-la…/