Για να είμαι ειλικρινής, ούτε την είχα ακούσει προηγουμένως τη συγκεκριμένη (Γερμανίδα) συγγραφέα, και φυσικά ούτε και τα βιβλία της, που όλα μαζί αποτελούν την τριλογία της "Μαφίας των Μαμάδων" και επειδή ήθελα να διαβάσω κάτι ευχάριστο, σύγχρονο και κοινωνικό (γιατί ως προς το είδος, μάλλον κοινωνικό θα το χαρακτήριζα, και ας έχουν και τις ....αισθηματικές τους προεκτάσεις, οι ιστορίες της Κωνστάντσε, της Ανε, της Τρούντι και της Μίμι)....δεν το μετάνιωσα, καθόλου θα έλεγα....Αντίθετα η ανάγνωση κάθε βιβλίου από τα τρία, κράτησε μία ημέρα, αφού διαβάσθηκαν εύκολα, δεν με κούρασαν, γέλασα, νευρίασα, και αναρωτήθηκα για ποιο λόγο, ουδείς (εκ των φίλων, γνωστών, συναναγνωστών) γνωρίζει τη συγκεκριμένη τριλογία...κακή διαφήμιση ;;; προκατάληψη επειδή η συγγραφέας είναι Γερμανίδα ;;; συνηθισμένο κεντρικό θέμα αφήγησης (αν και στη Γερμανία εκδόθηκαν σχεδόν έξι έτη πριν από την ελληνική τους έκδοση και νομίζω ότι ελάχιστες Ελληνίδες συγγραφείς έχουν δώσει παρόμοια δείγματα γραφής που να πλησιάζουν το συγκεκριμένο) ;;; "γυναικεία" λογοτεχνία ;;;...όπως και να έχει όμως, όποιες και αν είναι οι αιτίες, τα συγκεκριμένα τρία βιβλία, είναι πολύ καλά.
Στρωτή γραφή, έξυπνοι διάλογοι, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ρεαλισμός, αμεσότητα, έντονος αυτοσαρκασμός από τη βασική ηρωίδα, όχι περισπούδαστα και βαρύγδουπα μηνύματα (το διαζύγιο στις μέρες μας μάλλον τείνει προς το σύνηθες, παρά προς το μη συμβατό με την κοινωνική πραγματικότητα) και μάλιστα για θέματα που έχουν να κάνουν με την ανατροφή των παιδιών, οι δυσκολίες και η προσπάθεια προσαρμογής σε ένα νέο περιβάλλον και αποδοχής μίας ολωσδιόλου διαφορετικής καθημερινότητας, η σημασία του να μην ξεχνάμε τη γυναικεία μας φύση και ταυτότητα, σε περιόδους κρίσης αξιών και αρχών και αναδιατάξεων της προσωπικής ζωής....όλα αυτά (και πολλά άλλα) δοσμένα με χιούμορ, είναι αρκούντως ελκυστικά για τον αναγνώστη που θα τα επιλέξει, είτε κατά τύχη (όπως η υποφαινόμενη) είτε συνειδητά....και κάτι τελευταίο : με πολύ εύστοχο, υποδόριο τρόπο, μέσω "επιστολών" που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, άλλες μητέρες, οι οποίες ανήκουν στην κοινωνικά άρχουσα και ευημερούσα οικονομικά, γερμανική τάξη, η συγγραφέας προβάλλει εικόνες και αναδεικνύει περιστατικά και γεγονότα, τα οποία ναι μεν, μοιάζουν να "εκφεύγουν" της κεντρικής συγγραφικής ιστορίας, ωστόσο αποδεικνύονται σημαντικοί παράγοντες για την εξέλιξη της πλοκής και απασχολούν σήμερα ολοένα και περισσότερους : την μετανάστευση, τις κοινωνικές διακρίσεις, την ενδοσχολική βία, την επιφυλακτική έως και υποτιμητική αποδοχή των αλλοδαπών στην γερμανική κοινωνία, την ξενοφοβία και πολλά άλλα.....
Ισως θα έπρεπε, ο εκδοτικός οίκος εν Ελλάδι, να προωθούσε λίγο περισσότερο τη συγκεκριμένη τριλογία, η οποία, κατά τη γνώμη μου έχει όχι απλώς "αδικηθεί" (οκ, έχουμε μεγάλη βιβλιοπαραγωγή, δυσανάλογη με το αναγνωστικό κοινό, είναι βέβαιο), αλλά αγνοηθεί, ενώ κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα βιβλία της Κ. Γκίερ, είναι και πολύ αξιόλογα και ενδιαφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου