Αποσπάσματα από τον πρόλογο του Μανώλη Βελιτζανίδη στηνέκδοση της «Ινδίκτου», (Αθήνα, 2011)
«….Τον Απρίλιο του 1877 ξεσπά ο Ρωσο-τουρκικός πόλεμος πουθα ανατρέψει θεματικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες στη Νοτιοανατολική Ευρώπη,δικαιώνοντας παλαιά επεκτατικά σχέδια της Ρωσίας και εξασφαλίζοντάς της ισχυράπλεονεκτήματα έναντι των δυτικών δυνάμεων. Διαρκούντος το 1877 ο συγγραφέαςαποφασίζει να αναστείλει την έκδοση του «Ημερολογίου», γεγονός που ανακοινώνειαρχικώς στο τεύχος Αυγούστου και επιβεβαιώνει σε αυτό του Δεκεμβρίου. Μοναδικόςλόγος και σκοπός που επέτρεψε να μπουν στην άκρη η εκδοτική αλλά και ηοικονομική επιτυχία του «Ημερολογίου» υπήρξε η επιθυμία του Ντοστογιέφκσι ναδιερευνήσει, να γεννήσει αυτό το «διαμάντι» όπως έγραφε το 1869 στον ΑπόλλωναΝικολάγιεβιτς Μάικοφ. Είναι πλέον η ώρα να ξεδιπλώσει σε ένα μεγάλο μυθιστόρημαόλες του τις ιδέες. Οι προσδοκίες του είναι μεγάλες, ανάλογες και οι απαιτήσειςτου :
«Το μελλοντικό μου μυθιστόρημα με τυρρανάει τρία χρόνιατώρα, χωρίς να το ξεκινώ, γιατί θα ήθελα να αποφύγω τις προθεσμίες που θα μεδεσμεύουν. Θέλω να το γράψω με την άνεση που έχουν οι Τολστόι, οι Τουργκένιεφκαι οι Γκοντσαρόφ. Ας μου επιτραπεί να γράψω τουλάχιστον ένα βιβλίο ελεύθερακαι χωρίς προθεσμία. Θεωρώ αυτό το μυθιστόρημά μου την τελευταία μου λέξη. Θα απαιτήσειπολύχρονη δουλειά και θα έχει τίτλο «Ο βίος ενός μεγάλου αμαρτωλού». Ένα μυθιστόρημαπου θα διαιρείται με τον πιο φυσικό τρόπο σε μια σειρά από νουβέλες». …..Ξεκινάτην μεθοδική συγκέντρωση και ανάλυση του υλικού του. Τα στοιχεία του τα αναζητάστην ίδια τη ζωή, δεν επινοεί τίποτε απολύτως. Εξάλλου, όπως σημειώνει και ο ίδιος,αυτό που τον ενδιαφέρει είναι «να αποκαλύψει ρεαλιστικά τον άνθρωπο μέσα στονάνθρωπο».
Η συγγραφή των «Αδελφών Καραμάζοφ» διήρκεσε κοντά δύοχρόνια. Ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1878 και ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1880. Σεαυτό το τελευταίο του μυθιστόρημα οσυγγραφέας περιέλαβε τα περισσότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία από κάθε άλλοντοστογιεσφκικό έργο.
…….
Τα πρώτα τυπογραφικά των «Αδελφών Καραμάζοφ» δημοσιεύθηκαντην 1/2/1879. …Είναι αναμφίβολα το πλουσιότερο σε διανοήματα και σημαντικότεροαπό φιλοσοφικής απόψεως μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι. Μάστορας στη δημιουργίαρεαλιστικών χαρακτήρων, ξέρει όσο κανείς άλλος να συνδέει όλες τους τις αδυναμίεςκαι τα πιο βασανιστικά διλήμματα τους με τη διερεύνηση των θεμελιωδώνερωτημάτων της ανθρώπινης ύπαρξης. …Η πνευματική πορεία που χαράσσει οΝτοστογιέφσκι διασχίζει την άβυσσο των ανθρωπίνων παθών, ο δρόμος του προς τοφως περνάει μέσα από το σκοτάδι όπου εκεί, την ώρα της πιο βαθιάς νύχταςπροβάλλει η πρώτη αχτίδα του Θεού. …»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου