Κλείνοντας το βιβλίο της Θάλειας Κουνούνη, «Η ευτυχία εδώ ή λίγο πιο πέρα», αισθάνθηκα εκτός από αναγνωστική ικανοποίηση, και απόλυτα ευχαριστημένη, αφού, όσα προσδοκούσα από τη βύθισή μου στις σελίδες του, πραγματικά τα βρήκα. Εκτός από τον τρόπο γραφής του, την πλοκή του, το στήσιμο και την περιγραφή όλων των χαρακτήρων (ακόμα και αυτών που δεν είχαν πρωτεύοντα ρόλο) και τις απρόσμενες ανατροπές, τα οποία ήταν όλα άψογα, πρόκειται για ένα βιβλίο πολύ ανθρώπινο, που σε κερδίζει όχι μόνο με το θέμα του, το οποίο αναπτύσσεται από όλες τις πλευρές ου, αλλά και με την αμεσότητα της γραφής του. Γραμμένο με την ευαισθησία που αρμόζει στο θέμα με το οποίο ασχολείται, το βιβλίο της Θάλειας Κουνούνη, είναι βαθύτατα συναισθηματικό, αληθινό με την έννοια ότι οι ηρωίδες βιώνουν καταστάσεις, για κάθε μία από τις οποίες, είμαι βέβαιη πως κάθε αναγνώστρια ξεχωριστά με τη δική της εμπειρία ζωής, θα αναγνωρίσει ως πιο κοντά στην ψυχοσύνθεσή της, συγκινητικό, (ορισμένα κεφάλαια του βιβλίου είναι απλώς συγκλονιστικά, δεν μπορώ να πω τίποτε παραπάνω), αισιόδοξο, με πολλά μηνύματα και διλήμματα, για την ίδια τη ζωή, τις αξίες της, την αγάπη, τη φιλία, την εμπιστοσύνη, το σεβασμό, την προσφορά προς τους άλλους και την ανιδιοτέλεια. Ο πυρήνας του βιβλίου είναι η μητρότητα, η αιώνια αυτή αξία, η οποία θεωρείται (και κατά την προσωπική μου άποψη είναι) η ύψιστη και πιο ιερή αποστολή της γυναίκας, η οποία όμως δεν είναι πάντα αυτονόητη, ούτε εύκολη, ούτε ο ερχομός της ακολουθεί στερεότυπα, χρόνους και ανθρώπινες ανάγκες. Με την εξέλιξη της ιστορίας, δικαιώνεται απόλυτα ο τίτλος του βιβλίου, η αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από την μητρική αγάπη και προσφορά, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, τους οποίους θα ανακαλύψετε διαβάζοντας το.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου