ΚΙΜΠΕΡΛΥ ΦΡΗΜΑΝ "Οι καταρράκτες των ρόδων", εκδ. Διόπτρα 2015

Δεν είχα διαβάσει άλλο βιβλίο της συγγραφέως, πιο πριν, αλλά από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του, είτε από το καταπληκτικό εξώφυλλο είτε από την περίληψή του στο οπισθόφυλλο, μου φάνηκε (και αποδείχθηκε) πολύ καλό. Από τις (πολύ) πρώτες σελίδες του σε προιδεάζει για το τραγικό γεγονός, που στην πορεία αποδεικνύεται ότι έχει διαδραματίσει άμεσα καταλυτικό ρόλο τόσο στη ζωή όσων το έζησαν από κοντά όσο και εκείνων που έμμεσα δέχονται την επιρροή του, πολλά χρόνια μετά. Καμία περιττή περιγραφή, οι εναλλαγές μεταξύ παρόντος και παρελθόντος σωστά τοποθετημένες για να μην κουράζουν (ή και να ....εκνευρίζουν), χαρακτήρες αληθοφανείς, "γήινοι", με συμπεριφορές αντίστοιχες της ανθρώπινης διαφορετικότητας και των έντονων συναισθημάτων που δημιουργούνται από καταστάσεις οι οποίες πολλές φορές δεν είναι προβλέψιμες ή αναμενόμενες, ενδιαφέρουσα ιστορία, και με τέλος, λίγο απρόσμενο από μία αναπάντεχη ανακάλυψη. 

Μου άρεσε δε, ιδιαίτερα ότι οι κοινωνικές και ταξικές διαφορές παρουσιάσθηκαν με τρόπο απολύτως ρεαλιστικό, χωρίς υπερβολές ρέπουσες προς τον μελοδραματισμό, αλλά όπως ακριβώς ήταν, δηλαδή ως ένας καθοριστικός και κρίσιμος παράγοντας για τη δημιουργία και εξέλιξη των ανθρωπίνων σχέσεων {είτε φιλικών είτε συναισθηματικών κλπ} στις αρχές του περασμένου αιώνα, πολύ περισσότερο που για την εξέλιξη της πλοκής, αναδείχθηκαν σε κυρίαρχο στοιχείο της. Συνοψίζοντας, θα πω ότι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου και με το παραπάνω.