"....Ρατσισμός είναι το μέγιστο μίσος για τον ελάχιστο λόγο. Ωστόσο για ένα πράγμα τους βγάζω το καπέλο. Το μίσος, το απέραντο και ανεξέλεγκτο μισος. Ενα τέτοιο μίσος είναι ικανό να οπλίσει το χέρι της εκδίκησης .....".
Ενα βιβλίο τόσο επίκαιρο αλλά και τόσο διαφορετικό από όσα εχουν γραφθεί με αφορμή την οικονομική κατάσταση της χώρας, πιο σκληρό ίσως, αλλά και τόσο ρεαλιστικό. ...ανατρέχει μέσα από τις εναλλαγές παρόντος και παρελθόντος στα γεγονότα (όπως έχουν καταγραφεί ιστορικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα), στα πρόσωπα, στις άλλοτε καταφανείς και άλλοτε "θολές" σχέσεις της εξουσίας εκείνης της εποχής με εκείνους που δρουν περιθωριακά και εκτός νόμου, φωτίζοντας και αναδεικνύοντας ένα "σκοτεινό" μέρος της νεοελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής, αφενός μεν ως παράγοντα (διόλου αμελητέο) για την κατάληψη κυβερνητικών θώκων και τη διατήρηση αυτών αφετέρου δε ως αίτιο για την απροκάλυπτη επέμβαση ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας εν είδει τιμωρίας αλλά και διαφύλαξης των συμφερόντων τους. Η σύγκριση μεταξύ της σημερινής (σκληρής) πραγματικότητας όπως εκφράζεται (μεταξύ άλλων) μέσα από εμβόλιμες σκηνές που περιγράφουν τις τελευταίες στιγμές και σκέψεις ανθρώπων που αποφασίζουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, (και σε αντίστιξη με την καθημερινότητα και τις νεοαποκτηθείσες συνήθειες των απεσταλμένων των δανειστών στη χώρα) με τις συνθήκες εμφάνισης και εξάπλωσης του φαινομένου της ληστείας σε όλη την (τότε) περιορισμένη ελληνική επικράτεια, το οποίο με την πάροδο των χρόνων και αντιστρόφως ανάλογα με την θεμελίωση του συγχρονου ελληνικού κράτους, εξελίχθηκε στη γενεσιουργό αιτία (αν όχι τη βασική μία από τις κύριες πάντως .....τόσο κατά τη συγγραφική κρίση αλλά και από τη διαχρονική και ζημιογόνα πορεία του ελληνικού πολιτικού βίου) της διαφθοράς, προσδίδει στο βιβλίο ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο τίτλος του όπως αποδείχτηκε από την ανάγνωση απευθύνεται στην ουσία στο βαθύτερο θυμικό μας όπως αυτό καθορίζεται από την κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε με ένταση και πολλές φορές με αγωνία και θλίψη για το ατομικό και συλλογικό μας μέλλον ...η απάντηση ποιο είναι το άλλο μισό της εκδίκησης δίδεται στην πορεία της ιστορίας και ήταν τελικά απλή και μάλλον αυτονόητη ....ως μυθιστόρημα απολύτως ενταγμένο στο δυσοίωνο περιβάλλον, που προσδιορίζει και επηρεάζει τις ζωές μας, μπορεί να μην είναι ευκολοδιάβαστο αλλά σίγουρα άξιζε την προσοχή μου και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Ενα βιβλίο τόσο επίκαιρο αλλά και τόσο διαφορετικό από όσα εχουν γραφθεί με αφορμή την οικονομική κατάσταση της χώρας, πιο σκληρό ίσως, αλλά και τόσο ρεαλιστικό. ...ανατρέχει μέσα από τις εναλλαγές παρόντος και παρελθόντος στα γεγονότα (όπως έχουν καταγραφεί ιστορικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα), στα πρόσωπα, στις άλλοτε καταφανείς και άλλοτε "θολές" σχέσεις της εξουσίας εκείνης της εποχής με εκείνους που δρουν περιθωριακά και εκτός νόμου, φωτίζοντας και αναδεικνύοντας ένα "σκοτεινό" μέρος της νεοελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής, αφενός μεν ως παράγοντα (διόλου αμελητέο) για την κατάληψη κυβερνητικών θώκων και τη διατήρηση αυτών αφετέρου δε ως αίτιο για την απροκάλυπτη επέμβαση ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας εν είδει τιμωρίας αλλά και διαφύλαξης των συμφερόντων τους. Η σύγκριση μεταξύ της σημερινής (σκληρής) πραγματικότητας όπως εκφράζεται (μεταξύ άλλων) μέσα από εμβόλιμες σκηνές που περιγράφουν τις τελευταίες στιγμές και σκέψεις ανθρώπων που αποφασίζουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, (και σε αντίστιξη με την καθημερινότητα και τις νεοαποκτηθείσες συνήθειες των απεσταλμένων των δανειστών στη χώρα) με τις συνθήκες εμφάνισης και εξάπλωσης του φαινομένου της ληστείας σε όλη την (τότε) περιορισμένη ελληνική επικράτεια, το οποίο με την πάροδο των χρόνων και αντιστρόφως ανάλογα με την θεμελίωση του συγχρονου ελληνικού κράτους, εξελίχθηκε στη γενεσιουργό αιτία (αν όχι τη βασική μία από τις κύριες πάντως .....τόσο κατά τη συγγραφική κρίση αλλά και από τη διαχρονική και ζημιογόνα πορεία του ελληνικού πολιτικού βίου) της διαφθοράς, προσδίδει στο βιβλίο ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο τίτλος του όπως αποδείχτηκε από την ανάγνωση απευθύνεται στην ουσία στο βαθύτερο θυμικό μας όπως αυτό καθορίζεται από την κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε με ένταση και πολλές φορές με αγωνία και θλίψη για το ατομικό και συλλογικό μας μέλλον ...η απάντηση ποιο είναι το άλλο μισό της εκδίκησης δίδεται στην πορεία της ιστορίας και ήταν τελικά απλή και μάλλον αυτονόητη ....ως μυθιστόρημα απολύτως ενταγμένο στο δυσοίωνο περιβάλλον, που προσδιορίζει και επηρεάζει τις ζωές μας, μπορεί να μην είναι ευκολοδιάβαστο αλλά σίγουρα άξιζε την προσοχή μου και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου