«Μακάρι να μπορούσα να
ζωγραφίσω τη ζωή μου από την αρχή. Θα χρησιμοποιούσα τα πολυτιμότερα χρώματα
της καρδιάς. Αυτά που ορίζουν τα συναισθήματα. Θα την πλημμύριζα τη ζωή μου με
αγάπη. Τώρα πια ξέρω πως για να πάρεις αγάπη πρέπει να δώσεις και εσύ……Τώρα
ξέρω πως η αγάπη είναι η προσφορά. Η θυσία. Η αυταπάρνηση. Η αφοσίωση. Η
ευγένεια της ψυχής….».
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία, που, αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή, με μοναδικό τρόπο, και τα μηνύματα και τα νοήματα του, διαπερνούν όλα τα συναισθήματα που, όχι μόνο, γεννά, η αγάπη, σε όλες της τις μορφές (μητρική και πατρική, αδελφική, ερωτική), αλλά και «προκαλεί», ανάλογα με τον τρόπο που κάθε άνθρωπος, τη βιώνει εμπειρικά, σε συνάρτηση με την προσωπικότητά του, τις συνθήκες της ζωής του, το περιβάλλον του, και τη δύναμη του χαρακτήρα του. Η πλοκή του εξαιρετική, με ανατροπές, εναλλαγές, ένταση, μυστικά, αποκαλύψεις, αγωνία, συγκίνηση, με ολοζώντανες περιγραφές , αναφορικά με τα μέρη, που η συγγραφέας τοποθετεί σταδιακά την εξέλιξη, χωρίς υπερβολές ή μελοδραματισμούς, μας μεταδίδει με ενάργεια, αμεσότητα και μέτρο, τα συναισθήματα όλων των προσώπων, που διαδραματίζουν καίριο ρόλο, στην ιστορία της Αλίκης, κινούμενα από την αγάπη έως το μίσος, από το πάθος και την ανθρώπινη αδυναμία έως την εμμονή, από την οδύνη, την απόγνωση και τις ενοχές έως την καρτερικότητα και την απώλεια της αυτοεκτίμησης, από τη γνώση της αλήθειας έως την ανυπόκριτη αποδοχή της και από την αναγνώριση των σφαλμάτων, την αυτογνωσία και την μεταμέλεια έως τη λυτρωτική συγνώμη. Μετά τους τρυφερούς «Μικρούς Αγγέλους» και το βαθύτατα συγκινητικό «Αρωμα Βανίλιας», τα «Δίδυμα Φεγγάρια», είναι ένα μάθημα για τη δύναμη της αγάπης, της προσπάθειας για την αναζήτησή της, και της ανθρώπινης και αναπόδραστης θέλησης και ανάγκης, να παραμείνει αέναη και αλώβητη, από κακίες, ψέματα, εγωισμούς και μικρότητες, αναδεικνύοντας παράλληλα, πόσο ανακουφιστικά παρήγορα συναισθήματα, είναι η κατανόηση ως προς τις εσφαλμένες επιλογές των άλλων, και η συγχώρεση. Για άλλη μία φορά, η συγγραφική δεινότητα, η ευαισθησία, η γνώση της παιδικής ψυχοσύνθεσης, και η ικανότητα διείσδυσης στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής κερδίζουν χωρίς καμία αμφιβολία και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Και ειλικρινά, μετά τα «Δίδυμα Φεγγάρια», αναρωτιέμαι σε ποιο βάθος της ανθρώπινης ψυχής θα ενσκήψει την επόμενη φορά η Ρένα Ρώσση – Ζαίρη, και πόσες συγκινήσεις ακόμα θα μας προσφέρει.
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία, που, αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή, με μοναδικό τρόπο, και τα μηνύματα και τα νοήματα του, διαπερνούν όλα τα συναισθήματα που, όχι μόνο, γεννά, η αγάπη, σε όλες της τις μορφές (μητρική και πατρική, αδελφική, ερωτική), αλλά και «προκαλεί», ανάλογα με τον τρόπο που κάθε άνθρωπος, τη βιώνει εμπειρικά, σε συνάρτηση με την προσωπικότητά του, τις συνθήκες της ζωής του, το περιβάλλον του, και τη δύναμη του χαρακτήρα του. Η πλοκή του εξαιρετική, με ανατροπές, εναλλαγές, ένταση, μυστικά, αποκαλύψεις, αγωνία, συγκίνηση, με ολοζώντανες περιγραφές , αναφορικά με τα μέρη, που η συγγραφέας τοποθετεί σταδιακά την εξέλιξη, χωρίς υπερβολές ή μελοδραματισμούς, μας μεταδίδει με ενάργεια, αμεσότητα και μέτρο, τα συναισθήματα όλων των προσώπων, που διαδραματίζουν καίριο ρόλο, στην ιστορία της Αλίκης, κινούμενα από την αγάπη έως το μίσος, από το πάθος και την ανθρώπινη αδυναμία έως την εμμονή, από την οδύνη, την απόγνωση και τις ενοχές έως την καρτερικότητα και την απώλεια της αυτοεκτίμησης, από τη γνώση της αλήθειας έως την ανυπόκριτη αποδοχή της και από την αναγνώριση των σφαλμάτων, την αυτογνωσία και την μεταμέλεια έως τη λυτρωτική συγνώμη. Μετά τους τρυφερούς «Μικρούς Αγγέλους» και το βαθύτατα συγκινητικό «Αρωμα Βανίλιας», τα «Δίδυμα Φεγγάρια», είναι ένα μάθημα για τη δύναμη της αγάπης, της προσπάθειας για την αναζήτησή της, και της ανθρώπινης και αναπόδραστης θέλησης και ανάγκης, να παραμείνει αέναη και αλώβητη, από κακίες, ψέματα, εγωισμούς και μικρότητες, αναδεικνύοντας παράλληλα, πόσο ανακουφιστικά παρήγορα συναισθήματα, είναι η κατανόηση ως προς τις εσφαλμένες επιλογές των άλλων, και η συγχώρεση. Για άλλη μία φορά, η συγγραφική δεινότητα, η ευαισθησία, η γνώση της παιδικής ψυχοσύνθεσης, και η ικανότητα διείσδυσης στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής κερδίζουν χωρίς καμία αμφιβολία και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Και ειλικρινά, μετά τα «Δίδυμα Φεγγάρια», αναρωτιέμαι σε ποιο βάθος της ανθρώπινης ψυχής θα ενσκήψει την επόμενη φορά η Ρένα Ρώσση – Ζαίρη, και πόσες συγκινήσεις ακόμα θα μας προσφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου