ΡΟΥΛΑ ΣΑΜΑΙΛΙΔΟΥ - ΒΑΚΟΥ "Η γειτονιά των ονείρων", εκδ. Μ. Σιδέρη, 2014

Πετυχημένος τίτλος, για το βιβλίο της Ρούλας Σαμαιλίδου – Βάκου, η οποία, με αφετηρία μία αληθινή ιστορία, ολοκλήρωσε ένα δυνατό μυθιστόρημα. Το βιβλίο δεν είναι απλώς η μεταφορά και η εξιστόρηση μίας αληθινής ιστορίας, αλλά, προκαλεί στον αναγνώστη έντονα συναισθήματα, ανάλογα και αντίστοιχα, με τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων, πιστεύω δε προσωπικά, ότι η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, οι περιγραφές του Ρειζντερέ, είναι πλούσιες και ζωντανές, ενώ, τα κεφάλαια που αναφέρονται στις συνθήκες του διωγμού, είναι πολύ παραστατικά, ακριβή και σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε για τις τραγικές καταστάσεις που διαδραματίσθηκαν τότε. 

Όπως και η ίδια η συγγραφέας γράφει, στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, οι μνήμες δεν πρέπει να ξεχνιούνται, και πιο πολύ οι μνήμες των απλών ανθρώπων, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν, υπέφεραν και μάτωσαν, εξαιτίας των αποφάσεων των «μεγάλων», αλλά έμειναν όρθιοι με υπομονή, κουράγιο, ελπίδα και με αξιοπρέπεια πορεύθηκαν στη ζωή τους αναζητώντας αγάπη, ομόνοια, και κατανόηση. Μέσα από την ιστορία του Μανώλη και της Πανανής, και τις αφηγήσεις τους σε πρώτο πρόσωπο, ζούμε τη δική τους οικογενειακή ιστορία, την αγάπη της Πανανής για τον τόπο, όπου μεγάλωσε και γεννήθηκε, και αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει, τον πόνο της για την απώλεια των δικών της, τις έντονες αναμνήσεις που κουβαλά έως το τέλος της ζωής της, και την ανείπωτη νοσταλγία για τις χαμένες πατρίδες. Με την εξέλιξη της ιστορίας, διακρίνουμε στην Πανανή, όλα τα στοιχεία, τα οποία οι Μικρασιάτες της γενιάς της, μετέφεραν στην καινούρια τους πατρίδα, την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, τη θέληση και την αποφασιστικότητα να ριζώσουν και να προκόψουν, ζώντας στη δική της «Γειτονιά των Ονείρων», μία γειτονιά που η ελπίδα και το όνειρο, οι χαρές και οι λύπες μοιράζονταν μεταξύ των ανθρώπων ελεύθερα και με αγάπη. Βλέπουμε τον αγώνα της Πανανής, να μεγαλώσει μόνη της το γιο της, τον Μανώλη, και τη χαρά της για την προσωπική ευτυχία του παιδιού της, η οποία είναι και το κίνητρο να του ζητήσει τη χάρη να επιστρέψει στο Ρειζντερέ, το πατρογονικό χωριό της. Επιθυμία, την οποία ο Μανώλης, τιμά και εκπληρώνει, χωρίς να γνωρίζει τις εξελίξεις που αυτή θα φέρει στη ζωή όλων τους, και τις ανέλπιστες ανατροπές που θα προκαλέσει. Η συγγραφέας, με επιδέξιο χειρισμό της πλοκής, η οποία ρέει, και δεν κουράζει, μας προσφέρει μία ιστορία, η οποία, πραγματικά άξιζε να μεταφερθεί σε βιβλίο, και να γίνουμε κοινωνοί της, και να μοιρασθούμε με τους ήρωες της, την νοσταλγία, την θλίψη, τη συγκίνηση, την ανακούφιση, τις χαρές και τις λύπες τους.