ΝΙΚΟΛ ΑΝΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ "Εκπτωτος Αγγελος", εκδ. Ψυχογιός 2015

 Πάντα κάθε βιβλίο της κ. Μανιάτη, θίγει ζητήματα, είτε κοινωνικά είτε σε σχέση με την ανθρώπινη φύση και τις συνέπειές τους, μέσα στο περιβάλλον που κάθε ένας/κάθε μία από εμάς κινούμαστε και ζούμε. Το τελευταίο της βιβλίο, ασχολείται με την ιστορία της Σοφίας, ενός παιδιού, που βιώνει άθελά του μία κατάσταση, η οποία μπορεί, να θεωρείται αποτρόπαια μεν, συνηθισμένη δε (ίσως ακούγεται περίεργο, αλλά στην εποχή μας, κατά την κρίση μου, συμβαίνει), ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση, η συγγραφέας δεν παραμένει απλώς στην εξιστόρηση ή στην αποτύπωση και περιγραφή της βαρύτητας των γεγονότων. Ο "Έκπτωτος Αγγελος", θα μπορούσε άριστα να θεωρηθεί και ψυχογραφική μελέτη για τις επιπτώσεις της άρνησης, της απόρριψης και της έλλειψης συναισθηματικής ασφάλειας, που "εισπράττει" ένα παιδί σε τρυφερή ηλικία, και το ακολουθούν στην πορεία του προς την ενηλικίωση. Επιπτώσεις που δεν περιορίζονται μόνο σε έντονη ανασφάλεια, ή σε δυσκολία κοινωνικής προσαρμογής, αλλά πολύ βαθύτερες και πολλές φορές δυσδιάκριτες ή μη αντιληπτές από το στενό περιβάλλον, όχι λόγω αδιαφορίας, αλλά λόγω άγνοιας. Στον "Εκπτωτο Αγγελο" η μικρή ηρωίδα, η Σοφία με τις σκέψεις και τις αντιδράσεις της, προκαλεί πολλά και διαφορετικά συναισθήματα, όλα τόσο έντονα και δυνατά, και αυτό είναι (πλέον της λογοτεχνικής αξίας του βιβλίου), προσωπικά για εμένα το σπουδαιότερο επίτευγμα της συγγραφέως. Εκκινούμενη από πραγματικό περιστατικό, όπως διάβασα σε συνέντευξή της, επέλεξε να ασχοληθεί συγγραφικά, με ευαισθησία και χωρίς υπερβολές, με ένα δύσκολο θέμα, που μας αφορά όλους, είτε ατομικά είτε συλλογικά, "μεταφέροντας" κατά μία έννοια, τις παιδικές ανησυχίες και φόβους, που πολλές φορές αδυνατούν να εκφρασθούν, προς τα έξω, με πολύ διαφορετικό τρόπο.