ΑΛΚΗ ΖΕΗ "Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο", εκδ. Μεταίχμιο

  "....Ίσως γιατί βλέπω ότι η ζωή μου προχωρά πολύ γρήγορα τώρα πια, και ήθελα να προλάβω να τα πω πράγματα για μια άλλη εποχή και για ανθρώπους σημαντικούς που είχα γνωρίσει και σήμερα τους ξέρουν ως καταξιωμένους ποιητές, καλλιτέχνες αλλά δεν ξέρουν την ανθρώπινη όψη τους. Αποφάσισα μάλιστα να τα γράψω χωρίς να έχω κρατήσει ούτε μία σημείωση. Ότι έγραψα είναι όσα κράτησε η μνήμη μου...."  

Ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, γραμμένο με τον τρόπο της Αλκης Ζέη, με αμεσότητα,  χιούμορ, νοσταλγία και συγκίνηση, σαν παραμύθι, που αφορά το χρονικό διάστημα από τα παιδικά της χρόνια έως και το γάμο της. Γνώρισα την ορμητική έφηβη Αλκη Ζέη, τις ανησυχίες της,  τα ενδιαφέροντά της, τα ερεθίσματά της, και πως άρχισε η ίδια να γράφει και να δημιουργεί, «με το μολύβι φάμπερ νούμερο δύο». Στις σελίδες του, εκτός από την ίδια την Αλκη Ζέη, την οικογένειά της, το σύζυγό της Γιώργο Σεβαστίκογλου, «περνούν» είτε λιγότερο είτε περισσότερο, ο Γκάτσος, ο Ελύτης, η θεία της Διδώ Σωτηρίου, ο Μάριος Πλωρίτης, ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Μάνος Χατζιδάκις, η αδελφική της φίλη Ζωρζ Σαρρή, ο Κάρολος Κουν και τόσες άλλες σημαντικές προσωπικότητες, που, ειλικρινά, λυπήθηκα που η ίδια επέλεξε να σταματήσει σε ένα σημαντικό σημείο για την προσωπική της ζωή. Είναι εντυπωσιακό, ότι το έγραψε χωρίς ούτε μία σημείωση, όπως η ίδια αναφέρει, όμως είναι φανερό ότι είναι γραμμένο, από ψυχής και από καρδιάς, με ειλικρίνεια και χωρίς καμία ωραιοποίηση ή εξιδανίκευση, για μία εποχή, όπου, παρά τις δυσκολίες της, δεν σταμάτησε να «παράγει» πολιτισμό, (ακόμα και μέσα στην Κατοχή), σε όλους τους τομείς (θέατρο, ποίηση, λογοτεχνία).  Εκτός από την αξία του βιβλίου, ως αυτοβιογραφικού και λογοτεχνικού κειμένου, οι περιγραφές και οι εικόνες της Αθήνας του μεσοπολέμου, της Κατοχής, συνδυασμένες με τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, και την αφήγηση της ζωής της συγγραφέως, μέσα από τα δικά της μάτια και τις δικές της (ολοζώντανες, ακόμα και σήμερα) αναμνήσεις, προσφέρουν πραγματικά, αναγνωστική ικανοποίηση, και ένα μοναδικό «ταξίδι» στο παρελθόν.