Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΗΤΑΣ "Οι άχραντοι", εκδ. Ωκεανός 2014


Η περιγραφή στο οπισθόφυλλο, λιτή (όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια), παρέπεμπε ίσως σε μυθιστόρημα με μεταφυσικά στοιχεία, πολύ περισσότερο που αναφερόταν ότι ήταν βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Η ιστορία, ενδιαφέρουσα, πρωτότυπη, στο πρώτο μέρος (όπως προσωπικά το διέκρινα) η αποτύπωση του χώρου και των συνθηκών που εξελίσσεται η πλοκή, η περιγραφή των (πολλών και διαφορετικών) χαρακτήρων και ένα έγκλημα που, προς στιγμήν, "φαίνεται" να εξιχνιάζεται. Στο δεύτερο μέρος, η πλοκή γίνεται περισσότερο ενδιαφέρουσα, έως και καθηλωτική θα την έλεγα, με την κορύφωση της έντασης και την ανάδειξη των αντιθέσεων, τόσο μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, όσο και των κοινωνικών και φιλοσοφικών θεμάτων που θίγει το βιβλίο. Η κυρίαρχη αντίθεση εστιάζεται, κατά τη γνώμη μου, μεταξύ της θρησκευτικής πίστης και της επιστήμης, αλλά και μεταξύ των περιορισμών που τίθενται από τα κοινωνικά στερεότυπα της ελληνικής επαρχίας (κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτικά και άκρως συντηρητικά) και της ελευθερίας του ατόμου να επιλέξει και να ακολουθήσει συμπεριφορές, νοοτροπίες και ιδέες που απέχουν πολύ από όσα "επιβάλλονται" και θεωρούνται ορθά από το περιβάλλον, στο οποίο ζει και κινείται. Παρά τον όγκο του, με εξέπληξε ευχάριστα ως πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα, και με εντυπωσίασε ο απρόβλεπτος τρόπος αποκάλυψης του αληθινού ενόχου στο τέλος, μέσα από "διεργασίες" που δεν θα τις χαρακτήριζα συνηθισμένες, αλλά ούτε και υπερβολικές, αφού είχαν μεσολαβήσει γεγονότα και είχαν παρεισφρύσει παράγοντες, που δικαιολογούσαν τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Και όσον αφορά τον τίτλο του βιβλίου, ανταποκρίνεται στο πνεύμα του, όπως αποδείχθηκε στο τέλος του, αφού η αλληγορία και ο συμβολισμός του, συνδέονται άμεσα με την πλοκή και την εξέλιξή της. Ενα αξιόλογο μυθιστόρημα, για το οποίο, οφείλω να πω, ότι, πριν το επιλέξω, είχα διαβάσει πολύ θετικές κριτικές και τελικά δεν απογοητεύθηκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου